Kościół ewangelicki pw. św. Piotra i Pawła

Klasycystyczna świątynia w kształcie rotundy z renesansową wieżą. Do budowy kościoła ewangelickiego przystąpiono w 1827 roku przy głównej ulicy założonego wówczas Nowego Miasta. Jednak już w następnym roku stwierdzono, że kościołowi grozi zawalenie. Niewystarczające okazały się wykonane wcześniej umocnienia z dębowych pali, nie wykonano odwodnienia bagnistego terenu i doszły błędy w trakcie budowy. Konieczne było rozebranie dachu oraz części murów i wykonanie prac od nowa. Ostatecznie uroczyste poświęcenie kościoła nastąpiło w 1832 r. W latach 1875-1876 dokonano gruntownej przebudowy kościoła na obszerniejszą i ozdobniejszą: dobudowano drugi chór, starą, drewnianą dzwonnicę przeniesiono na cmentarz; zastąpiła ją nowa, murowana. Fronton zwieńczono figurami apostołów Piotra i Pawła wykonanymi przez Aleksandra Pruszyńskiego z Warszawy. W czasie tej przebudowy kościół otrzymał też nowe witraże wykonane w Zittau w Saksonii w zakładzie Turka. Fundatorem witraży był Rudolf Kindler. W ołtarzu głównym widnieje dzieło wybitnego malarza Wojciecha Gersona — obraz przedstawiający Chrystusa w Ogrodzie Oliwnym, datowany na 1876 rok. Kosciół posiada ponadto bardzo ciekawy, dwukondygnacyjny ołtarz, którego drugą kondygnacją jest ambona.