Tradycje różańcowe w Pabianicach

Żywy Różaniec w Pabianicach jako grupa modlitewna rozpoczęła swoją działalność, jak wspominają najstarsi mieszkańcy, jeszcze przed II wojną światową i trwa do dziś. Założyciela Żywego Różańca nie pamiętają nawet najstarsi mieszkańcy (95 lat ), twierdzą, że jak sięgną pamięcią wstecz to w ich rodzinach zawsze modlono się na różańcu.

W naszej wiosce zostały założone na początku cztery kolejne Róże: jedna składająca się tylko z panien mających powyżej 16 roku życia, druga z mężczyzn (trwała tylko do wybuchu II wojny światowej); do pozostałych dwóch należały kobiety. Każde Koło skupiało po 15 osób.

Tradycją w pabianickim Kole Różańcowym między innymi w Kole panien było, że jeśli któraś panna wyszła za mąż to musiała odejśc z tego Koła i wstąpic do Koła mężatek, zaś jeśli któraś zmieniła miejsce zamieszkania to musiała wziąć tajemnicę i oddac pannie, którą wybrały pozostałe członkinie Koła. Członkini Koła Różańcowego musiała się podobac wszystkim członkiniom z Koła, a mianowicie musiała miec dobrze poukładane w głowie, byc poważną na swój wiek, aby można jej było zaufac i powierzyc tę modlitwę różańcową. Dawniej "zmiany" (tak nazywały się spotkania modlitewne Róż) odbywały się w prywatnych domach zelatorek — osób, które były członkiniami Koła wybranymi z pośród 15 osób. Tak było do roku 1948 r. kiedy to na ziemi państwa Antoniego i Marii Dziurkowskich wybudowano I kapliczkę murowaną w Pabiancach. Jednak w miesiącach jesienno-zimowych na modlitwie spotykano się w mieszkaniach zelatorek (do roku 1994 r.). W roku 1994 r. oddano do użytku nową kaplicę wybudowaną na ziemi przekazanej notarialnie w Państwowym Biurze Notarialnym w Myszkowie parafii w lutym 1989 r.przez wnuczkę państwa Dziurkowskich Marię i Mariana Palów. Do zadań zelatorek należało: zmiana tajemnic różańcowych, prowadzenie modlitwy na "zmianie" oraz zajmowanie się budową kaplicy, jej wystrojem, robieniem koron na odpusty, czy to z racji nabożeństw majowych, organizowanie spotkań opłatkowych w swoich domach dla członkiń Koła czy innych, a także zachęcanie do prac społecznych na rzecz naszej miejscowości, gdyż nie było w wiosce żadnej organizacji społecznej. Jak wspominają seniorki nawet tajemnice różańcowe, którymi się wymieniano na zmianie były trzech kolorów. Kolor biały miały panny, czerwony należał do kobiet, a niebieski do mężczyzn. W Pabianicach w 1984 r. zelatorka pani Anna Kozik podsunęła pomysł zakupienia drewnianego różańca, z którym członkowie z Koła Różańcowego mieli uczestniczyc w Mszy pogrzebowej wprowadzając i wyprowadzając zwłoki zmarłego członka przy 14 zapalonych świecach, 15 świeca była zgaszona, miała zawiązaną czarną kokardę (był to symbol faktu, iż jeden członek Żywego Różańca odszedł po nagrodę wieczną do Pana).

Pomysł został przyjęty, pomogli go zrealizowac już dziś nieżyjąca zelatorka pani Zofia Miedzińska i jej mąż Mieczysław. Członkinie Kół zakupiły różaniec ze swoich ofiar. Wykonawcami jego byli państwo Halina i Izydor Tomzikowie ze Zrębic Drugich prowadzący firmę Tokarstwo w drewnie.

Tradycja odprowadzania zmarłych członków z Koła w procesji różańcowej dziś trochę zanikła. Jednak w przeprowadzanych rozmowach z młodszym pokoleniem zastanawiają się oni czy nie warto by jej dalej kontynuowac?

Dziś ten drewniany różaniec dekoruje wnętrze kaplicy, członkowie Koła i mieszkańcy noszą go w procesji różańcowej, która jest organizowana w paĽdzierniku w miesiącu różańca, czy też w maju na nabożeństwie majowym Szlakiem Maryjnym. Spotkania modlitewne "zmiany" odbywają się zawsze w pierwszą niedzielę miesiąca w kaplicy po Mszy świętej. Członkowie modlą się o dalszy rozwój Żywego Różańca w Pabianicach oraz w różnych intencjach wypraszając wszystkie potrzebne łaski przez wstawiennictwo Matki Bożej Różańcowej. W każdą niedzielę przed Mszą świętą śpiewają Godzinki ku czci Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, w okresie Wielkiego Postu Godzinki o Męce Pańskiej. Każdego roku 14 września czuwają w czasie organizowanej Doby Eucharystycznej adorując Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie, dzieląc ten czas między poszczególne Róże. W każdy pierwszy piątek miesiąca i w każdą niedzielę w roku w godzinach popołudniowych modlą się w kaplicy na modlitwie różańcowej. Jak sami mówią wiele wymodlili na różańcu dla naszej wioski, swoich rodzin i bliskich.

Serdecznie zapraszamy szczególnie dzieci i młodzież do Naszej Rodziny Różańcowej czyli do Kół Żywego Różańca. Aby powstało 4. Koło musi się zgłosic 20 członków. Obowiązkiem nowego członka Żywego Różańca jest odmawianie codziennie 1xOjcze Nasz, 10xZdrowaś Maryjo i Chwała Ojcu a także rozważanie tylko tej jednej tajemnicy.

Przez odmówienie i rozważanie jednej tajemnicy zyskujemy 4 części Różańca Świętego, gdyż w każdym Kółku Różańcowym musi byc 20 osób nie tak jak dawniej 15.

16 paĽdziernika 2002 Ojciec Święty ogłosił list apostolski Rosarium Virginis, poświęcony modlitwie różańcowej i dołączający do różańca czwartą część: tajemnicę światła.

Kościół Święty wraz z Ojcem Świętym zaleca odprawienie nabożeństwa w pierwszą sobotę miesiąca, o które prosiła Matka Najświętsza objawiona w Fatimie.

Warunki odprawienia tego nabożeństwa to:

SpowiedĽ w intencji wynagradzającej w pierwszą sobotę miesiąca (lub kilka dni przed lub po).
Komunia Święta w pierwszą sobotę miesiąca również w intencji zadość uczynienia.
Różaniec wynagradzający w pierwszą sobotę miesiąca.
Piętnastominutowe rozmyślanie nad tajemnicami różańcowymi (jedną lub kilkoma) w pierwszą sobotę miesiąca.

Członkowie Kół zawsze są gotowi do pomocy księdzu Proboszczowi z naszej parafii Złoty Potok. Obecnie pabianicka Rodzina Różańcowa skupia w trzech Kołach dwóch mężczyzn, kobiety młodsze i starsze. Czytając te wspomnienia zelatorek o pabianickich Kołach Różańcowych może warto się zastanowic co dalej? Co zrobic aby kultywowac tradycję naszych przodków? Pabianickie zelatorki czekają na nabór nowych kandydatów do Rodziny Różańcowej. Zapraszamy!